Fietsen

[foto van de exit bult volgt!]

Met de bult gaat het prima. Hij is bijna weg. Er zijn nog wat gaatjes (die keurig worden schoongehouden door Grappa; ik kan er zelf echt niet bij!) en het voelt nog wat bobbelig, maar het ziet er goed uit. Ik heb er ook geen last van. Eigenlijk helemaal niet gehad ook.

Vandaag hebben Chris en ik voor het eerst samen gefietst. Dat is lekker lopen! Eerst gingen we allebei naast de fiets lopen en toen gingen we in de duinen echt fietsen. In de duinen is wel zo veilig: geen auto's en weinig fietsers enzo. Ik heb wel gemerkt dat ze het niet prettig vindt als ik tussendoor wil stoppen om te snuffelen of om te kijken naar een leuk vogeltje, dan gaf ze me wel een behoorlijke ruk aan de riem. Zelf mag ik niet trekken :-( . Maar het was wel heel erg leuk en morgen gaan we weer oefenen.

Update!

Ja, dat is lang geleden he? Chris had het gewoon te druk met alles en natuurlijk met mij.

Inmiddels ben ik al bijna 10 maanden en dus een behoorlijke hond. Ik ben aardig gegroeid, maar niet zo groot als mijn broer Lupo, die we voor de kerst hebben ontmoet. Lupo is huge! Vergeleken met hem ben ik een mager scharminkel, ha ha.

In oktober heb ik het puppy examen behaald. Niet als beste, terwijl ik toch altijd zo goed luister. Gelukkig heb ik dat in januari goed gemaakt door de cursus Gehoorzame Hond als eerste te eindigen. Goed he? Binnen kort begint Elementaire Gehoorzaamheid en dan gaan we dus weer verder. Chris is altijd wel trots op me, want ik luister goed zegt ze. Ik kom in het bos op de fluit en kan goed zit en blijf (alhoewel dat op het examen enorm mislukte). Ook volgen doe ik heel keurig. Wel vindt ze het vervelend dat ik aan de riem zo trek, maar ik wil altijd voorop lopen.

Samen met Herman en Grappa gaat het heel goed, alhoewel ik af en toe door Herman wel gecorrigeerd word. Maar hij dan ook de baas en eigenlijk ook wel groot. En ik heb ontdekt dat er ook nog een Max is. Hij woont boven en daar mag ik niet komen. Jammer, want Max vind ik wel leuk. Katten op straat, daar wil ik achteraan, maar bij Max niet. Hij geeft me kopjes. Ik denk ook dat als ik hem iets zou doen, dat ik dan direct een ander huis kan gaan zoeken.

We wandelen heel veel in het bos. Ik heb daar veel vrienden en vind alle honden eigenlijk leuk. Het is ook lekker om door de bomen te rennen. Daar ben ik het snelst.

Het gaat dus goed... nou ja, behalve dan die bult he? Bult? Ja bult... ongelukje of zo waardoor er een bobbeltje op mijn schouder ontstond. Helaas werd dat een superbult! Ik leek wel een dromedaris. De dierenarts heeft de bult onderzocht en het was bloederig vocht, waarschijnlijk ontstaan door een botsing of zo. Drain er in zodat de bult leeg zou lopen. Inmiddels zijn we weer verder en begint de bult eindelijk minder te worden.

Ik ben wel wat kaal nu!

Ik kan vliegen eh... zwemmen

Vandaag ben ik weer met Bas en Marleen naar de Dobbeplas geweest. Het was hartstikke lekker weer en Robin en Daan waren ook mee. We gingen eerst wandelen en Robin heeft me toen ik het water geduwd. Ze zei tegen Marleen en Chris dat dat niet zo was, maar ik weet wel beter! Ze wilde gewoon dat ik ging zwemmen! Toen gingen we een stukje lopen en daarna kwamen we weer bij het strandje. Daar zijn we heel erg lang gebleven.

Ik heb taart gepikt uit een doosje en lekker opgegeten. Ja, eigen schuld van die mevrouw: wie zet er nou een doosje met taart neer in een hondenbos? Bas had wel geholpen hoor: hij heeft het doosje opengemaakt :-). En toen gingen we zwemmen. Nou ja, zwemmen. Ik moest niet zo nodig. Bas die plonst altijd wel door het water, maar vandaag heeft hij ook echt voor het eerst een heel groot stuk gezwommen! Hij ging hartstikke diep! Marleen is natuurlijk heel erg trots.

Daan vond dat ik ook moest zwemmen en die heeft eerst haar schoenen uitgedaan om het water in te lopen. Later deed ze ook haar broek uit, zodat ze verder kon. Ik vond dat niet helemaal geweldig. Maar ja, toen liep Chris ook nog het water in en toen heb ik ook gezwommen... een heel klein stukje, maar wel los.

Proporties

Tja, ik groei als kool! En de proporties kloppen momenteel ook niet helemaal. Nu zal deze foto die Robin vandaag heeft genomen wel wat vertekend zijn, maar mijn poten: die worden zo lang! Het lijken wel stelten.

Verder ben ik flink tanden aan het wisselen. De melktandjes zijn natuurlijk heel erg klein en ik slik ze gewoon door, maar vandaag heb ik er eentje voor Chris neergelegd, zodat ze hem kan bewaren bij alle andere hondentandjes, want daar schijnt ze een potje voor te hebben. Daarin zitten ook tandjes van Grappa en een grote, afgebroken hoektand van Gijs, maar die ken ik niet, die was van voor mijn tijd.

Wat een rare week!

Het is hier hartstikke raar in huis. Robin en Daan gaan iedere keer weg en komen dan weer terug. School noemen ze dat. En dan hebben ze het daarna druk, want er is huiswerk en hockey. En dan is Rob aan het werk en ga ik blaffen. Nou dat mag dus niet! Gelukkig wandelen we wel veel en ben ik weer naar de puppenschool geweest. Daan was ook mee en ze zei dat ik het heel goed deed. Alleen had Daan natuurlijk geen fototoestel meegenomen!

Ik mocht ook mee Daan wegbrengen: ze is op schoolkamp. We moesten wel heel vroeg opstaan. Het was heel erg druk met allemaal mensen en kinderen en iedereen vond mij leuk. Tja, ik blijf het zeggen: ik bén ook leuk!

Wat hartstikke goed was, was dat Chris ziek werd. En die lag in bed. Dus kon ik mooi mijn kans grijpen en op de bank kruipen! Want Rob en Robin zijn helemaal niet zo streng en consequent als Chris. Na vier keer de bank op springen laten die me gewoon liggen. Dom van ze he? Helaas is Chris ook weer beneden gekomen...

Zaterdag, hockeydag

Ik mocht weer mee hockey kijken. En ik was zo knap: heb de hele tijd los gelopen. Dat mag bij Craeyenhout, als ik maar niet op de voetbal- en de hockeyvelden kom.

Grappa is lekker zacht

Wat een lekker plekje heb ik, hè? Samen met Grappa lig ik onder het bureau van Chris en dat is onze plaats. We liggen vaak tegen elkaar aan. Alleen 's avonds lig ik vaak alleen, want dan mag Grappa op de bank liggen. Ik vind dat zo gemeen!