Dag Almelo!

Vandaag ben ik opgehaald. Er kwamen drie mensen die knuffelden en aaiden en me zomaar optilden en me meenamen. Ik moest in de auto wel even janken hoor! Weg bij mijn moeder en broertjes en zusjes. Ik wilde echt niet slapen. Het duurde heel erg lang, maar de mensen waren wel aardig en heel erg blij. Onderweg stopten we even en ik deed een plas. Ze deden er ontzettend blij over. Pffff. Ik heb toch wel vaker geplast? Zo bijzonder is dat niet! Ze zeggen ook de hele tijd "Bruno" tegen me. Ik heb werkelijk geen flauw idee wat dat nou weer is!

Eindelijk stopten we, want we waren thuis. Thuis? Thuis? Thuis is bij mijn moeder! Thuis wachtte nog een mensje dat me knuffelde en blij was. Ik ben me daarna werkelijk te pletter geschrokken: Thuis was waar ik direct besprongen werd door een klein wit ding met flaporen en een rare staart. Maar ik ben niet bang! Ik gromde en blafte stoer en gelukkig vond dat ding het ook wel leuk. Thuis was ook waar een groot zwart ding was en die vond het niet leuk.

Ik was er moe van en moest toen slapen in een klein hokje. Dat vond ik niet heel erg leuk, maar het voordeel was wel dat dat witte ding tenminste uit mijn buurt bleef!