Ja, dat is lang geleden he? Chris had het gewoon te druk met alles en natuurlijk met mij.Inmiddels ben ik al bijna 10 maanden en dus een behoorlijke hond. Ik ben aardig gegroeid, maar niet zo groot als mijn broer Lupo, die we voor de kerst hebben ontmoet. Lupo is huge! Vergeleken met hem ben ik een mager scharminkel, ha ha.
In oktober heb ik het puppy examen behaald. Niet als beste, terwijl ik toch altijd zo goed luister. Gelukkig heb ik dat in januari goed gemaakt door de cursus Gehoorzame Hond als eerste te eindigen. Goed he? Binnen kort begint Elementaire Gehoorzaamheid en dan gaan we dus weer verder. Chris is altijd wel trots op me, want ik luister goed zegt ze. Ik kom in het bos op de fluit en kan goed zit en blijf (alhoewel dat op het examen enorm mislukte). Ook volgen doe ik heel keurig. Wel vindt ze het vervelend dat ik aan de riem zo trek, maar ik wil altijd voorop lopen.
Samen met Herman en Grappa gaat het heel goed, alhoewel ik af en toe door Herman wel gecorrigeerd word. Maar hij dan ook de baas en eigenlijk ook wel groot. En ik heb ontdekt dat er ook nog een Max is. Hij woont boven en daar mag ik niet komen. Jammer, want Max vind ik wel leuk. Katten op straat, daar wil ik achteraan, maar bij Max niet. Hij geeft me kopjes. Ik denk ook dat als ik hem iets zou doen, dat ik dan direct een ander huis kan gaan zoeken.
We wandelen heel veel in het bos. Ik heb daar veel vrienden en vind alle honden eigenlijk leuk. Het is ook lekker om door de bomen te rennen. Daar ben ik het snelst.
Het gaat dus goed... nou ja, behalve dan die bult he? Bult? Ja bult... ongelukje of zo waardoor er een bobbeltje op mijn schouder ontstond. Helaas werd dat een superbult! Ik leek wel een dromedaris. De dierenarts heeft de bult onderzocht en het was bloederig vocht, waarschijnlijk ontstaan door een botsing of zo. Drain er in zodat de bult leeg zou lopen. Inmiddels zijn we weer verder en begint de bult eindelijk minder te worden.Ik ben wel wat kaal nu!
