Bruno is een Duitse Staande Langhaar of kortweg een DSL. En hier zijn belevenissen.

Pagina's

woensdag 30 juni 2010

Cadeau

Eigenlijk ben ik het cadeau voor Robin haar verjaardag. Ze kreeg dan ook geen cadeau meer, want ze had mij al! Het was wel hartstikke druk, want Robin haar vriendinnen kwamen langs en zeg nou zelf: zo'n koppie als ik heb is toch ook wel heeeeel erg cute (tja, dat zei Teddy). Iedereen wilde met me op de foto (vooral Teddy) en nu ben ik ook op hyves te vinden (bij ook weer Teddy). Als ik besluit een ander huis te zoeken dan kan ik vast wel bij Teddy wonen...

dinsdag 29 juni 2010

Touw

Het is leuk om met Grappa te touwtrekken. Hij wil echt de hele tijd met me spelen en gelukkig ik ook met hem!

zondag 27 juni 2010

Mijn vriend Bas

Dit is Bas. Hij is mijn vriend! Ik heb hem gisteren voor het eerst ontmoet. Toen dacht ik nog een beetje dat hij mijn moeder was. Bas zijn vrouwtje zit hier ook iedere dag. Vrijdag kwam ze knuffelen, gister kwam ze Bas voorstellen en vandaag is ze er weer! Ze heeft een enorme waterbak meegenomen. Ik kan er net bij om uit te drinken, maar die rare Bas gaat er gewoon in staan! Grappa doet dat niet hoor en die zwarte ook niet. Ze hebben mij er ook ingezet. Ik weet nou niet of ik dat wel erg leuk vind...

zaterdag 26 juni 2010

Spelen

Het witte ding heet Grappa en hij wil de hele tijd met me spelen. Dat vind ik wel leuk. Het is bijna net als spelen met broertjes en zusjes, alleen die deden het toch wel wat zachter. Maar ik bijt goed van me af hoor! En wacht maar tot ik groter ben...

vrijdag 25 juni 2010

Dag Almelo!

Vandaag ben ik opgehaald. Er kwamen drie mensen die knuffelden en aaiden en me zomaar optilden en me meenamen. Ik moest in de auto wel even janken hoor! Weg bij mijn moeder en broertjes en zusjes. Ik wilde echt niet slapen. Het duurde heel erg lang, maar de mensen waren wel aardig en heel erg blij. Onderweg stopten we even en ik deed een plas. Ze deden er ontzettend blij over. Pffff. Ik heb toch wel vaker geplast? Zo bijzonder is dat niet! Ze zeggen ook de hele tijd "Bruno" tegen me. Ik heb werkelijk geen flauw idee wat dat nou weer is!

Eindelijk stopten we, want we waren thuis. Thuis? Thuis? Thuis is bij mijn moeder! Thuis wachtte nog een mensje dat me knuffelde en blij was. Ik ben me daarna werkelijk te pletter geschrokken: Thuis was waar ik direct besprongen werd door een klein wit ding met flaporen en een rare staart. Maar ik ben niet bang! Ik gromde en blafte stoer en gelukkig vond dat ding het ook wel leuk. Thuis was ook waar een groot zwart ding was en die vond het niet leuk.

Ik was er moe van en moest toen slapen in een klein hokje. Dat vond ik niet heel erg leuk, maar het voordeel was wel dat dat witte ding tenminste uit mijn buurt bleef!